اختلال شخصیت مرزی (خودانگاری، مشکل در مدیریت احساسات و رفتار و الگوی روابط ناپایدار)

اختلال شخصیت مرزی یک اختلال سلامت روان است که بر طرز فکر و احساس شما در مورد خود و دیگران تأثیر می گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد زندگی روزمره می شود. این اختلال، شامل مسائل مربوط به خودانگاری، مشکل در مدیریت احساسات و رفتار و الگوی روابط ناپایدار است.

اختلال شخصیت مرزی

با اختلال شخصیت مرزی، ترس شدیدی از رها شدن یا بی ثباتی دارید و ممکن است در تحمل تنها بودن مشکل داشته باشید. با این حال، عصبانیت نامناسب، تکانشگری و نوسانات خلقی مکرر ممکن است دیگران را از خود دور کند، حتی اگر می‌خواهید روابط عاشقانه و پایداری داشته باشید باید راهی برای درمان اختلال شخصیت مرزی پیدا کنید. در این مقاله از سایت محمد حسین رفاهی، بیشتر با این اختلال آشنا می شویم:

اختلال شخصیت مرزی معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می شود. به نظر می رسد که این وضعیت در بزرگسالی بدتر می شود و ممکن است به تدریج با افزایش سن بهتر شود. اگر اختلال شخصیت مرزی دارید، ناامید نشوید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به مرور زمان با درمان بهبود می یابند و می توانند زندگی رضایت بخشی را بیاموزند.

تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی

هم اختلال شخصیت مرزی و هم اختلال دوقطبی خلق و خوی افراد را تغییر می‌دهند، بر سطح انرژی آنها تأثیر می‌گذارند، بر نحوه برخورد با احساسات و تأثیرگذاری بر رفتارشان تأثیر می‌گذارند. اما، تفاوت های کلیدی در نحوه بروز این دو اختلال، علت شروع آنها و نحوه مدیریت آنها وجود دارد.

• اختلال دوقطبی یک اختلال خلقی در نظر گرفته می شود که با نوسانات در احساسات، انرژی و سطح فعالیت فرد مشخص می شود. مبتلایان به اختلال دوقطبی دوره های شیدایی را تجربه می کنند که در آن احساس شادی یا تحریک پذیری، پر انرژی و تکانشی می کنند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است دوره های افسردگی را تجربه کنند که در آن احساس غمگینی و ناامیدی عمیق می کنند.
• اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک اختلال شخصیتی است که با تغییرات مداوم در خلق و خو، روابط، تصور از خود و رفتار مشخص می شود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است دوره هایی از خشم، افسردگی، اضطراب را تجربه کند که از چند ساعت تا چند روز طول می کشد. افراد مبتلا به این اختلال همچنین مستعد تغییر سریع علائق و ارزش های خود هستند زیرا در مورد چگونگی دید خود و نقش خود در جهان نامطمئن هستند.

اختلال دوقطبی تقریباً دو برابر بیشتر از اختلال شخصیت مرزی شایع است

طرحواره درمانی برای اختلال شخصیت مرزی

طرحواره درمانی (ST) در درمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) موثر است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد چگونگی تجربه درمان توسط افراد مبتلا به BPD وجود دارد، از جمله اینکه کدام عناصر خاص طرحواره درمانی از دیدگاه آنها مفید یا غیر مفید است.

روان درمانی برای اختلال مرزی

روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می شود، یک رویکرد درمانی اساسی برای اختلال شخصیت مرزی است. درمانگر شما ممکن است نوع درمان را برای برآورده کردن نیازهای شما تطبیق دهد. اهداف روان درمانی به شرح زیر است:

• بر توانایی های فعلی خود برای عملکردتان تمرکز کنید.
• یاد بگیرید که احساساتی منفی را مدیریت کنید.
• با کمک به مشاهده احساسات به جای عمل کردن بر اساس آنها، تکانشگری خود را کاهش دهید.
• با آگاهی از احساسات خود و دیگران، روی بهبود روابط کار کنید.
•  و در آخر با اختلال شخصیت مرزی آشنا شوید.

علائم اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی بر احساس شما نسبت به خود، نحوه ارتباط شما با دیگران و نحوه رفتار شما تأثیر می گذارد. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. ترس شدید از رها شدن، حتی انجام اقدامات شدید برای جلوگیری از جدایی یا طرد
2. الگویی از روابط شدید ناپایدار، مانند ایده‌آل کردن فردی و سپس به طور ناگهانی این که فرد به اندازه کافی اهمیتی نمی‌دهد یا ظالم است.
3. تغییرات سریع در هویت و تصویری که از خود دارید : شامل تغییر اهداف و ارزش‌ها و بد دیدن خود یا اینکه انگار اصلا وجود ندارید.
4. دوره های پارانویای مرتبط با استرس و از دست دادن تماس با واقعیت، از چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد.
5. رفتارهای تکانشی و مخاطره آمیز، مانند قمار، رانندگی بی احتیاطی، رابطه جنسی ناایمن، ولگردی کردن، پرخوری یا سوء مصرف مواد، یا خراب کردن موفقیت با ترک ناگهانی یک شغل خوب یا پایان دادن به یک رابطه مثبت.
6. تهدید به خودکشی یا رفتار یا آسیب رساندن به خود، اغلب در پاسخ به ترس از جدایی یا طرد شدن
7. نوسانات خلقی گسترده که از چند ساعت تا چند روز طول می کشد، که می تواند شامل شادی شدید، تحریک پذیری، شرم یا اضطراب باشد.
8. احساس پوچی مداوم
9. عصبانیت نامناسب و شدید، مانند طعنه زدن یا تلخ بودن، یا درگیری فیزیکی

تست اختلال شخصیت مرزی – تست بی ثباتی شخصیت

پایان زمان

جواب و تفسیر تست اختلال شخصیت مرزی

بعد از جواب دادن و پاسخ به سوالات تست می توانید تفسیر مربوط به شخصیت خودتان را مطالعه کنید.

علل این اختلال شخصیت

مانند سایر اختلالات سلامت روان، علل اختلال شخصیت مرزی به طور کامل شناخته نشده است. علت های اختلال شخصیت مرزی به شرح زیر است:

• عوامل محیطی – دوران کودکی پر استرس بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال گزارش می دهند که در دوران کودکی مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته اند یا مورد بی توجهی قرار گرفته اند. برخی از افراد در جوانی والدین یا مراقبان خود را با سوء مصرف مواد یا سایر مشکلات روانی از دست داده اند یا از آنها جدا شده اند. دیگران در معرض درگیری خصمانه و روابط خانوادگی ناپایدار قرار گرفته اند.
• ژنتیک – برخی از مطالعات روی دوقلوها و خانواده ها نشان می دهد که اختلالات شخصیت ممکن است ارثی باشد یا به شدت با سایر اختلالات سلامت روان در میان اعضای خانواده مرتبط باشد. اگر یکی از بستگان نزدیک شما مانند مادر، پدر، برادر یا خواهر به همین اختلال یا مشابه مبتلا باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید.
• ناهنجاری های مغزی – برخی تحقیقات تغییراتی را در نواحی خاصی از مغز که در تنظیم احساسات، تکانشگری و پرخاشگری دخیل هستند، نشان داده است. علاوه بر این، برخی از مواد شیمیایی مغز که به تنظیم خلق و خو کمک می کنند، مانند سروتونین، ممکن است به درستی عمل نکنند.

عوارض اختلال

اختلال شخصیت مرزی می تواند به بسیاری از بخش های زندگی شما آسیب برساند. این اختلال می تواند بر روابط صمیمانه، شغل، مدرسه، فعالیت های اجتماعی و تصویر شما برای خودتان و دیگران تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه:

• تغییر یا از دست دادن مکرر شغل
• عدم تکمیل تحصیلات
• روابط پر از تعارض، استرس زناشویی یا طلاق
• خود آسیبی مانند بریدگی یا سوزش و بستری شدن مکرر در بیمارستان
• درگیر شدن در روابط توهین آمیز
• حاملگی های برنامه ریزی نشده، عفونت های مقاربتی،
• اقدام به خودکشی

علاوه بر این، ممکن است سایر اختلالات سلامت روان مانند افسردگی را نیز پیدا کنند:

• سوء استفاده از الکل یا مواد دیگر
• اختلالات اضطرابی
• اختلالات اشتها
• اختلال دو قطبی
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
• اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)
• سایر اختلالات شخصیتی

درمان اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت نارسایی هویت معمولاً به صورت مشاوره و درمان روانشناختی و شاید هم در برخی موارد داروهای روانشناختی درمان می شود. درمان این اختلال شخصیت معمولاً شامل مداخلاتی است که به کمک آنها بیمار بتواند رفتارهای خود را کنترل کند، احساسات خود را بهبود بخشد و روابط خود را با دیگران بهبود بخشد. برخی از مداخلات درمانی شامل:

1- مداخلات رفتاری: این مداخلات شامل آموزش تکنیک هایی برای کنترل رفتارهای نامناسب، بهبود خودانگیختگی و توانایی های ارتباطی است.

2- مداخلات درمانی شناختی: درمان شناختی-رفتاری (CBT) می تواند به بیماران کمک کند تا باورهای نادرست خود را شناسایی کنند و با تمرین تکنیک های جدید، جایگزین برخی از رفتارهای شوم و احساسات منفی خود شوند.

3- درمان دارویی: برخی از داروهای روانشناختی، مانند آنتی دپرسانت ها، آنتی انگستین ها و ضد اضطراب ها، می توانند به برخی از علائم اختلال شخصیت مرزی کمک کنند، اما این داروها همیشه درمان کامل این اختلال را فراهم نمی کنند و برای دوره های کوتاه مصرف می شوند.

لازم به ذکر است که همه این مداخلات باید توسط یک متخصص روانشناسی یا روانپزشک انجام شود و بسته به شدت علائم و شرایط بیمار، نوع درمان متفاوت خواهد بود.

اختلال شخصیت مرزی عمدتاً با استفاده از روان درمانی درمان می شود، اما ممکن است دارو نیز اضافه شود. در صورتی که ایمنی شما در خطر باشد، پزشک شما نیز ممکن است بستری شدن در بیمارستان را توصیه کند.

درمان می تواند به شما کمک کند مهارت هایی را برای مدیریت و کنار آمدن با شرایط خود بیاموزید. همچنین لازم است برای سایر اختلالات سلامت روان که اغلب همراه با اختلال شخصیت مرزی رخ می دهد، مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد، تحت درمان قرار بگیرید. با درمان، می توانید احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید و زندگی پایدارتر و پربارتری داشته باشید.